Het frustreert me zo dat ik niet overal invloed op heb. Het frustreert me zo dat er zoveel nare dingen gebeuren en ik er zo weinig mee kan! Grote wereldproblemen zoals oorlogen, honger, aardbevingen enz. Maar ook de invloed die ik heb op dingen in mijn eigen leven. Bijvoorbeeld dingen die ik in mijn praktijk voor hulpverlening tegen kom, of simpelweg hoeveel mensen mijn boek kopen (overigens loopt dit prima hoor, maar ik heb er maar beperkte invloed op) enz.
Het frustreert me! En tegelijkertijd… het maakt me afhankelijk. Stel dat ik alles zelf kon fixen, waar zou ik God dan nog voor nodig hebben? En wat nou als ik dingen toch niet helemaal in het juiste perspectief zou zien? Wat zou ik een grote fouten maken!
We kunnen wel blijven vechten voor zoveel mogelijk controle. Maar de waarheid is dat we over heel veel dingen geen controle hebben. En de kunst is om het in Gods handen te leggen en te zeggen: Heer doet U er maar mee wat goed is.
Moeilijk, o zo moeilijk. Maar tegelijkertijd, o zo bevrijdend.
En dat betekent natuurlijk niet dat ik dan niks hoef te doen. Nee, ik mag aan de slag. Ik moet datgene doen waarvan ik denk dat dat goed is, waarvan ik denk dat ik daarmee verder kom. Als ik een blog of boek wil schrijven, dan moet ik gaan typen. Anders komt er vrij weinig op papier. Als ik een cliënt wil helpen, dan moet ik nadenken over welke stappen er genomen moeten worden. Enz.
Maar als ik tot zegen wil zijn, dan heb ik ook God nodig om datgene wat ik doe, tot zegen te maken.
En aan de ene kant kan dat frustrerend zijn, omdat je er geen invloed op hebt. Sommige dingen die je doet, lijken weinig op te leveren. Terwijl je zo had gehoopt dat het wel veel zou betekenen. Toch mogen we weten dat God onze inzet heeft gezien. En wie weet, misschien brengt het meer zegen voort dan jij kan zien.
Naast dat het frustrerend kan zijn dat we geen invloed op Gods zegen hebben, is het ook zo bevrijdend. God weet wat goed is, dus daar mogen we ook op vertrouwen. Als we ons inzetten en we vragen Gods zegen, dan mogen we er op vertrouwen dat God er mee doet wat goed is. En dan draait het niet meer om ons. Of wij het goed of niet goed hebben gedaan. Of wij geweldig zijn of toch een beetje minder geweldig. Nee, dan draait het er om dat God er mee doet wat goed is. En dat is het belangrijkste, dat we God onze inzet geven en Hem er mee vertrouwen. Dan kunnen we het aan God geven, loslaten en ons gaan inzetten voor het volgende wat op ons pad komt. Stapje voor stapje mogen we ons zo inzetten voor Gods koninkrijk.
Heer, ik wil datgene doen wat nodig is om tot zegen te zijn. Wilt U mij daarin helpen, wilt U mij daarin de weg wijzen?
En wilt U mijn werk tot zegen maken? Ik geef het aan U, ik laat het los en richt mij op de nieuwe dingen die U voor mij in petto heeft.
Amen.
Geschreven door Alien van Nes, www.praktijkeljada.nl