Vrijheid; geef de fakkel door!
Vrijheid; geef de fakkel door!

Vrijheid; geef de fakkel door!

Ik heb het geluk dat ik op 1 juli geboren ben, tenminste, zo zie ik het steeds meer. Een mooie datum, sowieso de eerste dag van het tweede halfjaar. De eerste dag van de zevende maand, in het lichte en groene seizoen van de zomer. Maar misschien is dit een beetje vergezocht, iedere geboortedag is tenslotte prachtig. Want jij of ik kwam ter wereld op die dag. Dus die dag kon niet meer stuk, toch?

Ieder mensenleven is een groot geschenk, op welke dag van het jaar die ook plaatsvindt. David beschrijft het prachtig in een loflied van Psalm 139.

‘Ik loof U voor het ontzaglijke wonder van dit bestaan, wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt.’

Het is natuurlijk wel de vraag of we dit zo ervaren? Of het meezit in ons leven. Het is een vraag die me altijd erg beziggehouden heeft. Eerst onbewust als klein kind, maar steeds bewuster naarmate ik ouder werd en zelf kinderen kreeg. En nog steeds vraag ik mezelf weleens af: ‘Geef ik onze kinderen wel genoeg? Genoeg aandacht, liefde en geluk waar ze recht op hebben. Wat in mijn vermogen ligt. Heb ik zelf eigenlijk wel genoeg liefde en aandacht gekregen, genoeg om uit te kúnnen delen?’ En nu de kinderen op eigen benen staan en zelf kinderen krijgen… heb ik ze genoeg gegeven? Zodat ook zij weer door kunnen geven en uit kunnen delen aan hun kinderen? Een opname van Henri Nouwen over de ongelofelijk grote liefde van God staat op mijn netvlies. Hij tekende een lange horizontale levenslijn met pieken en dalen er boven en onder uitgetekend. Je wordt geboren en je sterft. Je hebt goede en slechte dagen. Rijkdom en armoede. Gezondheid en ziekte. Vreugde en verdriet. Maar die horizontale rechte lijn drukt Gods liefde uit, die is altijd dezelfde: ‘Hij is met je, Hij is met ons tot aan het einde van de aarde. Hij heeft ons geluk voor ogen.’

Gerechtigheid

Makkelijk gezegd wanneer je niet in oorlog leeft, onderdrukt wordt of tegenslagen hebt? Zeker weten. Je zal bijvoorbeeld maar in oorlog of armoede geboren worden op dit moment. Of in slavernij geboren zijn. Wat hebben de slaven geleden tijdens hun overheersing onder erbarmelijke omstandigheden. De slachtoffers uit het koloniale tijdperk. Tot op de dag van vandaag zijn de gevolgen hiervan merkbaar. Keti Koti betekent letterlijk ‘de ketenen verbroken’. Op de feest- en herdenkingsdag van 1 juli wensen mensen elkaar Wan Switi Manspasi Dey, wat een fijne emancipatiedag betekent. Maar wat een strijd ging er aan dit feest vooraf.

Excuses worden aangeboden en ondertussen gaat moderne slavernij door. Mensen zijn nog steeds geneigd om elkaar te haten, discrimineren, uit te buiten en te overheersen. Is het kwaad onder ons. Hoe goed is het dat misstanden aan de kaak gesteld worden. Dat er toezicht is. Dat er mensen zijn die strijden voor recht en gerechtigheid. Dat mensen een baken van licht en liefde zijn en elkaar kunnen ontmoeten, inspireren en bemoedigen. Samen opstaan tegen onrecht. En hierbij mogen we allemaal ons eigen steentje bijdragen. Emancipatie betekent letterlijk vrijverklaring,

Toekenning van gelijke rechten. Ontheffing van vroeger bestaande bepalingen. Denk aan bepaalde bevolkingsgroepen die tot op de dag van vandaag worden onderdrukt omdat ze ‘anders’ zijn in de ogen van medemensen. Paulus schrijft het heel mooi in Galaten 5: 13 en 14: ‘U bent geroepen om vrij te zijn. Misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde, want de hele wet is vervuld in één uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’

Platform

Twee jaar geleden werd het Platform Pastorale Hulpverlening opgericht. Een vereniging die ten doel heeft dat er voor iedereen goede Pastorale Hulpverlening in de buurt vindbaar is. Ons doel is mensen hoop, licht en uitzicht bieden. Met Adieu ben ik hierbij aangesloten. Ik ben dankbaar voor de mooie ontmoetingen en gesprekken die dit meebrengt. De mensen van het platform steunen elkaar en door middel van intervisie wordt er onderzocht of ze op de goede weg zijn qua begeleiding in het pastoraat. Laten we de fakkel van geloof, hoop en liefde doorgeven. Op weg naar het Leven. Laten we God steeds meer ontdekken en onderscheiden.

Verlangen

Hoe ontdek je God steeds meer en hoe kan je hem steeds meer onderscheiden dan? Door Hem te zoeken lees ik in Mattheüs hoofdstuk 7 vers 7: ‘Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want een ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt die vindt. En voor wie klopt zal worden opengedaan. Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om brood vraagt, een steen zou geven? Of een slang, als het om vis vraagt? ‘Als wij dan al, als beperkte mensen onze kinderen het goede willen geven, hoeveel te meer onze Hemelse Vader.’ Dit las ik op de site van Taizé: Wie geraakt wordt door het wonder van het leven, door de manier waarop ons lichaam zo complex, zo mooi is ‘geweven,’ concludeert daaruit vaak dat de mens een soort goddelijke ‘vonk’ in zich draagt, die hem het leven geeft. En als het goddelijke in ons is, waarom zou je dan nog geloven, kun je je afvragen. Geloof is verwachting. Het ‘legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien’ staat beschreven in de brief aan de Hebreeën hoofdstuk 11:1.

Licht

Het gezicht van God

is jaar op jaar vriendelijker geworden,

of liever gezegd, het was altijd even vriendelijk,

maar ik onderscheidde dat steeds beter,

omdat God dacht: Ten tijde des avonds

moet het licht zijn.

(Geert Bogaard)

Het vermogen om eigen keuzes te maken, om in vrijheid te handelen, is een grote gave die we ontvangen hebben. Dat die keuzes steeds weer geïnspireerd mogen worden door de Geest van licht en liefde wens ik mezelf en iedereen toe.

Adieu en hartelijke groet! Joke Kortenoeven

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *