Het nieuwe jaar is weer begonnen. En ik wens jullie al het goeds voor het komende jaar. Met God aan je zijde en met mensen om je heen die van je houden. En met dat ik dit schrijf, besef ik me dat dat niet vanzelfsprekend is. Soms voelen we ons helemaal niet zo geliefd, ondanks dat we dat wel zijn. Soms voelen we ons eenzaam en alleen. Voelen we ons onrustig. En zijn we op zoek naar vulling voor de lege plekken in ons leven.
En het mooie, maar ook het lastige, is dat er bepaalde plekken in ons leven zijn, die alleen gevuld kunnen worden door God. Er zijn bepaalde plekken in ons leven waar geen mens bij kan. Ook al zouden we dat nog zo graag willen. Er is een bepaalde leegte, in ieder van ons, die alleen God kan vullen. We kunnen er voor weg lopen. We kunnen onszelf overschreeuwen, maar die leegte blijft als we er niet mee naar God gaan.
God wil onze leegte vullen met Zijn aanwezigheid. Met Zijn liefde. Met Zijn troost en met Zijn nabijheid. Alleen dat is niet iets wat van de een op de andere dag gebeurt. Er is geen toverspreuk voor die we tegen God zeggen waardoor we in 1x gevuld worden en nooit meer leeg lopen. Nee, er is iets anders voor nodig, namelijk overgave… keer op keer, dag na dag. En als we eerlijk zijn, is dat nou niet bepaald ons lievelingswoord: ‘overgave’. Want dat betekent dat we controle moeten los laten. We hebben zo graag de regie in handen, want overgave, dat is eng, dat is spannend. Vooral als je God niet zo goed kent, want waarom zou je iemand die je niet zo goed kent vertrouwen? Maar ook als je God wel goed kent, blijft het spannend.
Maar in die overgave aan God, gebeurt iets moois. Er ontstaat vrede, er ontstaat vreugde. Hoe meer we ons overgeven aan God, des te meer we ons geliefd zullen voelen door Hem en onze leegte gevuld zal worden. En hoe minder je afhankelijk zal zijn van hoe andere mensen over je denken. Door overgave aan God, zul je je juist vrijer voelen.
Zoals gezegd is overgave niet iets wat van de een op de andere dag gebeurt. Als ik ergens mee loop dan duurt het soms dagen, soms weken, soms maanden en soms zelfs jaren voordat ik het los kan laten. Maar ik breng het steeds weer bij God. En als ik dat dan doe, dan mag ik ook altijd wat ontvangen en wordt mijn last een stukje lichter. Soms veel, soms een klein beetje. En soms blijf ik met vragen achter. Toch werkt God ook dan, ook door mijn vragen heen.
Naast dat we ons mogen overgeven aan God, mogen we ook investeren in de mensen om ons heen. Hoe mooi en goed is het om de verbinding aan te gaan met andere mensen! Door elkaar liefde te geven, mogen we Gods liefde uitdelen aan elkaar.
Gebed:
Heer leer mij U kennen, zodat ik U kan vertrouwen. Wilt U vrienden en familie om mij heen geven, die van me houden, en van wie ik mag houden, waarmee ik me verbonden voel. Maar wilt U bovenal mijn leegte vullen met Uw aanwezigheid. Wilt U mij sterk en moedig maken om niet op te geven, maar steeds weer naar U terug te keren.
Dank U wel dat U van mij houdt. Nog veel meer dan dat ik ooit kan beseffen. Dank U wel dat U geduldig op mij wacht, elke dag opnieuw, met Uw armen wijd open.
Amen.
Geschreven door Alien van Nes, www.praktijkeljada.nl